wyśmiewać

wyśmiewać
wyśmiewać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wyśmiewaćam, wyśmiewaća, wyśmiewaćają, wyśmiewaćany {{/stl_8}}– wyśmiać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIIb, wyśmiewaćśmieję, wyśmiewaćśmieje, wyśmiewaćśmiał, wyśmiewaćśmiali, || reg. wyśmiewaćśmieli, wyśmiewaćany {{/stl_8}}{{stl_7}}'ośmieszać kogoś, kpiąc, szydząc z niego, wytykając mu wady, słabości, braki; wyszydzać, wykpiwać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyśmiewać czyjeś skrupuły, wady, zarzuty. Wyśmiewać koleżanki. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • wyśmiewać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} szydzić, drwić z kogoś lub czegoś, wystawiać na pośmiewisko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyśmiewać się z koleżanki. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyśmiewać — → wyśmiać …   Słownik języka polskiego

  • wyśmiać — dk Xb, wyśmiaćśmieję, wyśmiaćśmiejesz, wyśmiaćśmiej, wyśmiaćśmiał, wyśmiaćśmiali a. wyśmiaćśmieli, wyśmiaćany wyśmiewać ndk I, wyśmiaćam, wyśmiaćasz, wyśmiaćają, wyśmiaćaj, wyśmiaćał, wyśmiaćany «odnieść się do kogoś, czegoś drwiąco, z… …   Słownik języka polskiego

  • śmiać się — ndk Xb, śmieję się, śmiejesz się, śmiej się, śmiał się, śmiali się a. śmieli się 1. «objawiać wesołość za pomocą swoistego skurczu mięśni twarzy i jednoczesnego wydawania charakterystycznego głosu» Śmiać się donośnie, po cichu. Śmiać się… …   Słownik języka polskiego

  • śmiać się — 1. Czyjeś oczy się śmieją; oczy się komuś śmieją; (ktoś ma) śmiejące się oczy «czyjeś oczy mają wesoły wyraz»: Schwytał ją za kołnierz i wydobył z dna rozpaczy na jasność słoneczną. Oczy mu się śmieją i nieustannie gada. Śmiech jego jest wyraźny… …   Słownik frazeologiczny

  • cudzy — 1. «należący do kogoś innego, będący własnością kogoś innego, nie swój» Cudza własność. Cudze pieniądze. Cudze kłopoty, sprawy. Żyć z cudzej pracy. ◊ Bawić się cudzym kosztem «czynić kogoś przedmiotem zabawy, żartów; wyśmiewać się z kogoś» □ Nie… …   Słownik języka polskiego

  • drwić — ndk VIa, drwię, drwisz, drwij, drwił «szydzić z kogo, kpić, wyśmiewać się; lekceważyć kogo albo co» Drwić z czyjejś naiwności. Drwić z niebezpieczeństwa. Drwiono z zarozumialca. Drwiąca mina. Drwiące spojrzenie, uśmiech. ◊ Los sobie z kogoś drwi… …   Słownik języka polskiego

  • dworować — ndk IV, dworowaćruję, dworowaćrujesz, dworowaćruj, dworowaćował przestarz. «drwić, kpić, wyśmiewać się z kogo, z czego» Nie pozwolił z siebie dworować …   Słownik języka polskiego

  • ironizować — ndk IV, ironizowaćzuję, ironizowaćzujesz, ironizowaćzuj, ironizowaćował «mówić o czymś z ironią, wyśmiewać, szydzić, naigrawać się» Ironizować na temat czyichś aspiracji. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • nabijać — ndk I, nabijaćam, nabijaćasz, nabijaćają, nabijaćaj, nabijaćał, nabijaćany → nabić nabijać się 1. forma ndk czas. nabić się. 2. pot. «wyśmiewać się, drwić z kogoś, robić z kogoś kpiny» Nabijać się z kogo …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”